امام رضا علیه السلام
إِنَّ اللّهَ ـ تَبارَكَ وَتَعالى ـ أخَذَ ميثاقَ أوليائِنا عَلَى الصَّبرِ في دَولَةِ الباطِلِ، فَاصبِر لِحُكمِ رَبِّكَ، فَلَو قَد قامَ سَيِّدُ الخَلقِ لَقالوا: «يَوَيْلَنَا مَنْ بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَ صَدَقَ الْمُرْسَلُونَ» .
«خداوند ـ تبارك و تعالى ـ از دوستداران ما پيمان گرفته است كه در دولت باطل، شكيبايى پيشه كنند. پس به حكم پروردگارت، شكيبايى كن؛ زيرا آن گاه كه سَرور آفريدگان ظهور كند، [مخالفان ] خواهند گفت: «واى بر ما! چه كسى ما را از آرامگاهمان برانگيخت؟ اين است همان وعده [خداى]رحمان و پيامبران، راست مىگفتند».
الكافي : ج8 ص247ح346
امام هادی(ع) با شخصی اسلاوی، به زبان خودش سخن گفت.
{@P75}
{@P19876}
امام هادی(ع) مردی غریبه را به نامی صدا زد که تنها در کودکی او را با آن صدا می زدند
حضرت عبدالعظیم، اعتقادات خود را به امام هادی(ع) عرضه کرد تا بداند درست است یا خیر.